Suna Anaç

“Bu kadar da olur mu canım?!” diyeceğiniz bir yazı yazdım. Muhatabım sadece vicdandır. Nefsini kapının önünde bırakmayan içeri gelmesin! Çünkü nefis sadece karşısında bir ayna varsa onu can kulağıyla dinler. 21. yüzyıldayız... Üzgünüm, şaşkınım, öfkeliyim ve hala daha artık ne demeliyim, ne demeliyiz sahiden bilemiyorum!... Geçtiğimiz gün metroda başıma gelen bir olayı siz değerli okurlarımla paylaşmak isterim. Soğuk karlı bir hava, sakin sakin metroya doğru yürüyorum. Metroya vardım, durakta bekliyorum; banklardan birine doğru yöneldim oturdum. Yanıma bir teyze geldi, teyze diyorum yaşça benden çok büyük olduğunu düşünerek... Teyze benimle hemen sohbete başladı, anlattı durdu; bende ne yapayım nezaketen dinledim teyzemizi... Metro geldi, malum pandemi sebep, bir de öğlen saatleri neyse ki metro çok yoğun değildi geçtim oturdum bir koltuğa, hemen yanıma teyze oturdu. Başladı oradan buradan konuşmaya; Yol boyunca adeta bütün hayatını anlattı. Tabii ki soru sormadığım için konu tükendi

Bu bir ilk... 4 gün-4 gece pazartesi sabahına kadar doya doya kutladığımız 2021’den başka hiçbir yıla böyle muhteşem bir karşılama nasip olmamıştı. Hayırlı, uğurlu olsun. Yıl olmuş 2021 birileri hala Türkiye'nin sinir uçlarıyla oynamakta ısrar ediyor. Ayrımcı bakışla, inançlı insanların hassasiyetiyle oynayarak değişmeyen zihniyetlerin sözlerine bir kez daha şahit olduk. Hatırlatmak isterim... Yakın tarihin en fazla kınanan dönemi "28 Şubat" değil miydi? Ne çabuk unuttunuz?! Nedir bu İslam düşmanlığı?... Yine dini etnik kelimeler seçilerek yavaş yavaş inançlı insanları ötekileştirme çabası içindesiniz. Başaramayacaksınız! Neymiş efendim, bir gazetenin başlığı  "2020'nin torbasından felaket ve gözyaşı çıktı...'' Temmuz ayı kutusuna,  'Ayasofya'nın cami olmasını'  koyması dehşet verici... Asıl utanç verici felaket ise, sizin o başlığın altına koyduğunuz ülke tarihinin 86 yıl sonra yeniden ibadete açılan  Ayasofya'nın 2020 yılının felaketi ol